vrijdag 7 maart 2014

De grote schoonmaak van een oude racer

Rond de eeuwwisseling - lang geleden dus - kocht ik een racefiets, omdat ik ook toen weer wat sneller over de baan wou gaan. Maar destijds wou ik daar niet veel geld aan kwijt, dus snuffelde ik op de tweedehandsmarkt rond.

Voor alle duidelijkheid: rondsnuffelen betekende de Koopjeskrant kopen, en met een potlood de interessant klinkende zoekertjes aflopen! Dat is wat anders dan de hele digitale wereld afschuimen via internet.

In Mechelen verkocht een oude meneer zijn racefiets. Volgens de beschrijving was het mijn maat. Verder kon ik er niet veel uit opmaken. Ik sprong dus in de auto en reed ernaar toe. Daar aangekomen was de realiteit toch ietwat anders. Nu zou je dat niet meer overkomen: de hele reeks foto 's bij de advertentie maken elke verwarring onmogelijk.

Het was een groen met paars kader. Niet de meest aantrekkelijke kleuren, maar ik zag dat het materiaal dat erop stond van goede kwaliteit was. De prijs was aannemelijk, dus ik nam hem mee naar huis.




Je kan al raden dat ik er eigenlijk niet erg veel mee gereden heb. Een jaar of vier vijf later kocht ik een nieuwe Bianchi, met shifters aan het stuur, en in de kleur die ik nog het liefst zie: mat zwart.

Rond die tijd gaf ik de oude racer aan mijn jongere broertje, omdat hij beweerde ook gebeten te zijn door de fietsziekte. Nog weer wat jaren later - ik schat een vijftal jaar geleden - ging ik hem weer terughalen, omdat broertje blijkbaar allergisch reageerde op lichaamsbeweging. Hij deed vanaf dan dienst als rollenfiets. Ik reed er dus weer op, zij het alleen in de kelder.

Opeens, een paar weken geleden, kreeg ik ineens een ingeving: als ik er nu eens iets speciaals mee probeerde? Als ik hem nu eens zo hard mogelijk zou laten blinken? Ik had een polijstschijf van mijn buurman Fabrice gekregen, en daarmee krijg je dof metaal helemaal schitterend. Ik vertel er natuurlijk niet bij dat dat doffe metaal eerst grof moest worden geschuurd om de oneffendheden weg te krijgen. Daarna fijn schuren om de schuurstrepen er zo goed mogelijk uit te krijgen. Daarna nog fijner met een kunststof schuurschijf. En tenslotte met de polierschijf en speciale pasta.

Ik heb de uren niet meer bijgehouden die ik aan het kader en de onderdelen gespendeerd heb, maar het zijn er heel wat. Nu ja, die tellen toch niet mee, want het is een hobby...

Hieronder de foto 's...











Deze oude stuurpen was helemaal niet regelmatig gegoten: lelijke naden, kromme lijnen enz. Na een paar uren vijlenn, schuren en polieren is dit het resultaat.


Kleine opvulling.


Een matte zadelpen glanst na er eens deftig op geschuurd te hebben.




Deze remmen, afkomstig van mijn moderne Bianchi, gaan nog wat beter glanzen. Op de Bianchi ga ik nu zwarte remmen monteren.




Ik vind dat ik hier wel wat verschil zie!



Oef, het is af!
Even opfrissen: zo zag hij eruit voor de makeover.



En oud...








2 opmerkingen:

  1. Heel mooi. Moet er geen beschermlaag op tegen het oxideren?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Gert, bedankt weeral. Er zitten twee dunne lagen vernis op. Anders zou het inderdaad vlug een roestbruine fiets worden!

    BeantwoordenVerwijderen